RuneScape Wiki
Registreer
Advertisement
Ritual of the Mahjarrat

De Mahjarrat komen samen voor het Ritueel

Wahisietel rejuvenated chathead

De Mahjarrat (uitgesproken als Mah-Jor-Raht) zijn oorlogszuchtige wezens die afkomstig zijn van een andere dimensie, Freneskae. Het zijn een van de sterkste wezens die op Gielinor leven en zijn staat om erg sterke magie te gebruiken. Ze werden, net als hun oorspronkelijke wereld Freneskae, gecreëerd door de Freneskae Creator-God, een van de almachtige elder gods. Ook is hun levensduur erg lang, want ze kunnen verschillende duizenden jaren oud worden. Dood door ouderdom komt zelden voor: de meeste Mahjarrat sterven in gevechten of als offer in hun rituelen. Mahjarrat zijn ook een stuk groter dan mensen, ongeveer tot anderhalve keer zo groot.

Ze werden van Freneskae naar Gielinor gebracht door de woestijngod Icthlarin, maar al snel lieten de Mahjarrat hem in de steek en werden ze volgelingen van Zaros. Ze werden toen ook The Stern Judges of Icthlarin of The Faceless Ones genoemd door de inwoners van de Kharidian desert, maar dergelijke benamingen worden niet vaak meer gebruikt. De Mahjarrat quest serie draait om dit ras, maar ze komen ook in een aantal andere quests voor, aangezien ze doorgaans een grote rol spelen in de geschiedenis van Gielinor.

De meeste Mahjarrat kozen de kant van Zamorak toen hij op het einde van de Second Age Zaros verraadde. Dit zorgde voor een diepe verdeeldheid binnen de Mahjarrat tussen de volgelingen van Zamorak en zij die Zaros trouw bleven. Het is niet bekend hoeveel Mahjarrat er vandaag de dag op Gielinor leven, aangezien Azzanadra het volgende zegt: ""Let op, sterveling, er kunnen er nog honderd van ons op deze wereld zijn, met nog vele tientallen meer die teruggekeerd zijn uit andere werelden, maar even goed kunnen er nog maar tien overblijven, elk zo machtig als een van jouw legers." Na het achttiende ritueel zijn er negen (tien met Hazeel) bekende en levende Mahjarrat.

Geschiedenis[]

Freneskae[]

Muspah NPC

Een Muspah, een wezen uit de folklore van de Mahjarrat.

De Mahjarrat komen oorspronkelijk van de wereld Freneskae, een plek die omschreven wordt als een wrede plaats waar voortdurend oorlog woedde, hoogstwaarschijnlijk door de aanwezigheid van de Mahjarrat. Er is zo goed als niets bekend over hun geschiedenis op Freneskae. Wel is bekend dat de Mahjarrat in een soort scheppende god geloofden, maar over die god is weinig bekend. Ook het aantal Mahjarrat op Freneskae voor hun vertrek naar Gielinor is onbekend, maar het is wel zeker dat alle Mahjarrat vertrokken om naar Gielinor te komen.

De samenleving van de Mahjarrat stond volledig in het teken van oorlog, maar een aantal verhalen die tot op de dag van vandaag bestaan, waaronder die over de Muspah, getuigen van een eenvoudige cultuur dat niets met oorlog te maken had.

Aankomst in Gielinor[]

Ook "stal" niemand de Mahjarrat van iemand. De Mahjarrat zullen zich aansluiten bij de God wiens pad zij het meest geschikt vinden. Icthlarin was een dwaas die dacht dat hij ons onder controle kon krijgen, maar hij had nooit de invloed die hij dacht te hebben.

 

Aan het begin van de Second Age kwamen de Mahjarrat aan op Gielinor. Hoeveel er toen precies waren, is niet bekend, maar het waren er een stuk meer dan vandaag, aangezien er intussen verschillende rituelen plaatsgevonden hebben waarbij telkens een Mahjarrat geofferd werd.

Het was de woestijngod Icthlarin, de god van de dood, die de Mahjarrat onder zijn hoede nam toen hij aankwam op Gielinor. Tijden de Missing My Mummy quest vertelt Senliten dat de Mahjarrat een "eed van gehoorzaamheid" gezworen hadden voor hun aankomst op Gielinor, wat er op kan wijzen dat Icthlarin de Mahjarrat niet met geweld onderworpen had, maar met hen onderhandeld had. In ruil voor hun gehoorzaamheid gaf Ichtlarin hen hoogstwaarschijnlijk de kans om voor de Menaphites, de bewoners van de Kharidian desert, te vechten en de woestijn te verdedigen. De Mahjarrat gaven nooit volledig toe aan zijn bewind en Icthlarin had nooit de invloed die hij dacht te hebben. Toen stonden de Mahjarrat bij de woestijnbewoners ook bekend als de "Stern Judges of Icthlarin" en de "Faceless Ones", omwille van hun mogelijkheid om van gedaante te veranderen. Volgens Senliten vochten de Mahjarrat in eerst instantie ook tegen Zaros, toen die de woestijn vanuit het noorden binnentrok en veroverde.

Ullek Swamps 2

De ruïnes van Ullek, een stad die welvarend werd door de bescherming van de Mahjarrat.

Jarenlang diende de Mahjarrat Icthlarin, maar uiteindelijk kwamen ze in dienst van Zaros, een god die hun potentieel en waarde als soldaten zag. Er zijn twee versies van het verhaal waarom zij Icthlarin in de steek lieten en voor Zaros kozen. Een ervan zegt dat Icthlarin hen in de steek liet omwille van hun gewelddadig gedrag en het feit dat hun aanwezigheid zijn zus, Amascut, corrumpeerde, waardoor zij de "Devourer" zou worden, een kwaadaardige godin van vernietiging, waarop Icthlarin zijn volle aandacht richtte op het helpen van zijn vader, Tumeken. De tweede versie vertelt dat Zaros de Mahjarrat macht aanbood in zijn groeiende rijk, waarop de Mahjarrat, die het zat waren dat Ichtlarin hen oorlogen ontzegde, zijn voorstel graag aannamen. Welke versie dan ook de juiste is, zeker is dat de Mahjarrat al snel de machtigste soldaten van Zaros werden.

Onder de heerschappij van Zaros[]

Toen Zaros ons vond, hadden wij Ichtlarin niet langer nodig, omdat we in Zaros niet alleen iemand met veel macht vonden, maar een god die de manieren van de Mahjarrat echt begreep. Van alle keuzes die ik heb gezien, zullen wij alleen door Zaros onze ultieme glorie behalen.

 


Aan het hoofd van een leger dat bestond uit zowel mensen, Mahjarrat en vampyres als dragon riders en demons, veroverde Zaros snel een immens rijk in het oostelijke gedeelte van Gielinor. Bijna het hele hedendaagse Misthalin, Asgarnia, het noordelijke deel van Morytania en geheel Forinthry - vandaag bekend als de Wilderness - stonden onder zijn heerschappij. De Mahjarrat, zijn machtigste soldaten, waren in hun element in de oorlogen en het bloedvergieten. Het rijk van Zaros bloeide en was welvarend, maar toch waren de Mahjarrat niet volledig tevreden. Al snel raakten ze verdeeld en begonnen ze elk naar hun eigen doelen toe te werken. Diegene die hierdoor de geschiedenis van Gielinor zou veranderen, was Zamorak.

Zamorak was toen al enorm sterk en een van de machtigste wezens die ooit op Gielinor rondgelopen hebben. Zijn prestaties op het slagveld leverden hem de bijnaam "The Scourge of the Battlefield", "De Gesel van het Slagveld", op en talloze keren bewees Zamorak in de gevechten dat hij dergelijke bijnaam verdiende. Zaros merkte dit ook op en stelde Zamorak aan tot generaal binnen zijn leger. Desondanks wou Zamorak Zaros niet zomaar dienen en uiteindelijk begon hij een samenzwering tegen zijn meester.

Op een gegeven ogenblik kreeg Zamorak de Staff of Armadyl na een aantal toevallige gebeurtenissen in handen. De staf, een van de legendarische elder artefacts, was een wapen dat zo krachtig was dat het zelfs een god zou kunnen verslaan. Zamoraks vertrouwen in zijn samenzwering groeide en samen met zijn bondgenoten, waarvan Zemouregal, Lucien, Viggora, Lord Drakan, Hazeel en Enakhra de belangrijkste waren, bedacht hij een plan om Zaros definitief te verslaan.

Zaros vs Zamorak

Zamorak gaat het gevecht aan met zijn meester, Zaros.

Zamorak en zijn medestanders vielen vervolgens Zaros' fort aan en een groot gevecht brak uit. Hij zorgde ervoor dat mogelijke vijanden, waaronder Azzanadra, afgeleid zouden worden en elders bezig gehouden werden. Zijn bondgenoten vielen Zaros' lijfwachten aan, terwijl Zamorak zelf de strijd aanbond met zijn meester. Zaros haalde echter de overhand in het gevecht, greep Zamorak bij de keel en dreigde hem te verstikken.

Zaros impaled

Zaros wordt geraakt door de Staff of Armadyl.

Maar toen gebeurde iets totaal onverwacht: Zaros verloor zijn evenwicht en struikelde. De Staff of Armadyl, waarmee Zamorak zijn meester al doorstoken had, doorboorde hem nu volledig en doorstak ook Zamorak. De staf diende als een kanaal waarlangs Zaros' krachten verdwenen en zo Zamoraks krachten deden toenemen. Zaros leek prompt minder echt te worden en verdween van Gielinor, terwijl Zamorak nog echter leek te zijn dan tevoren. Zaros was verslagen, Zamorak behaalde de overwinning.

De heerschappij van Zamorak en de God Wars[]

Ondanks het feit dat de goden een grote haat koesterden tegenover elkaar, waren ze het allemaal eens dat Zamorak gestraft moest worden voor wat hij een van hen had aangedaan. Zamorak had na het gevecht met Zaros een deel van diens krachten gekregen, waardoor hij zelf een god geworden was. Toch slaagden de andere goden erin om hem te verbannen van Gielinor.

Lang zou die verbanning niet duren, want Zamorak, wiens goddelijk nu volledig ontwikkeld waren, keerde snel terug. Hij riep zijn voormalige soldaten op en verklaarde iedereen die hem tegengewerkt had, de oorlog. Dit betekende het begin van de God Wars.

Tijdens de God Wars lieten de Mahjarrat hun almacht in gevechten nogmaals blijken en al snel werden ze een gevreesde strijdmacht. De Mahjarrat die Zamorak steunden, richtten zich op de laatste overblijvende volgelingen van Zaros. De meesten werden naar de Kharidian desert gedreven, waar ze tot op de dag van vandaag als bandieten leven, en de Zarosiaanse Mahjarrat werden allen opgesloten of moesten onderduiken.

Na een strijd van duizenden jaren werden de God Wars beëindigd door Guthix, die uit zijn slaap ontwaakte toen Zamorak met behulp van de Stone of Jas het hele werelddeel Forinthry vernietigd had. Guthix beval dat de wapens werden neergelegd en creëerde de Edicts of Guthix, waardoor de goden verbannen werden van Gielinor. Om iedereen te herinneren aan die Edicts en zijn eigen kracht plaatste Guthix een enorm zwaard in een krater in het verwoeste Forinthry. De Zamorakiaanse Mahjarrat bleven hun god trouw, ondanks zijn verbanning.

Na de God Wars[]

Na de God Wars waren slechts een handjevol Mahjarrat nog in leven en slechts weinigen van hen woonden de Rituelen bij, die nodig zijn voor het behoud van hun kracht. Aan het einde van de Fourth Age bereikte het aantal Mahjarrat dat het Ritueel miste, een hoogtepunt. Ralvash, Mizzarch en Lamistard waren inmiddels al geofferd tijdens een Ritueel, Enakhra, Akthanakos en Jhallan staakten hun activiteiten en bleven weg. Ook Bilrach, Azzanadra en Kharshai misten het 17e Ritueel, zodat er toen maar twee Zarosiaanse Mahjarrat waren, meer bepaald Sliske en Wahisietel. Het schisma tussen Zamorakiaanse en Zarosiaanse Mahjarrat blijft tot op de dag van vandaag bestaan, al zijn er ook grote verschillen in de acties tussen Mahjarrat binnen één geloofsgroep.

Vandaag zijn de Zamorakiaanse Mahjarrat vooral bezig met het verstevigen van hun macht en het uitbreiden van hun grondgebied, terwijl de Zarosiaanse Mahjarrat zich meer op de achtergrond houden en in het geheim de terugkeer van Zaros voorbereiden. Na het 18e Ritueel waren de meeste Mahjarrat ook betrokken bij de moord op Guthix, wat een overwinning werd voor de Zarosianen.

Krachten[]

Akthanakos and Enakhra transforming

Twee Mahjarrat veranderen van gedaante.

Er zijn heel wat legenden over de enorme krachten van de Mahjarrat, maar het is onbekend of die allemaal voor alle Mahjarrat gelden of enkel van toepassing zijn voor één bepaalde Mahjarrat.

De Mahjarrat leiden ongelooflijk lange levens, zo lang dat ze bijna onsterfelijk zijn. Sommige van hen die in de Second Age aankwamen, leven nog steeds, terwijl de rest vermoedelijk omgekomen zijn tijdens gevechten of geofferd werden bij de Rituelen. Een van de Mahjarrat, Azzanadra, noemt zichzelf oud: zijn aankomst op Gielinor vond 6000 tot 8000 jaar geleden plaats, al is het onbekend hoe oud hij was toen hij aankwam op de planeet. De enige zekere manier om een Mahjarrat te doden is door hem op te offeren, maar ze kunnen ook verouderen en uiteindelijk sterven als ze een hele tijd wegblijven van de rituelen waar ze verjongd worden. Ongeveer elke 500 jaar vond zo'n ritueel plaats, waarbij een Mahjarrat geofferd wordt zodat de anderen opnieuw verjongen. Toch zijn er ook manieren waarop Mahjarrat kunnen verjongen zonder iemand te offeren: door de energie van magische portalen te absorberen, bijvoorbeeld. De enige Mahjarrat die hiervan weet hebben, zijn Bilrach en Moia.

Azzanadra 9001

Een uitzonderlijk sterke Mahjarrat raakt een andere met magie.

Op het vlak van magie is de kracht van de Mahjarrat ongeëvenaard. Ze kunnen spreuken gebruiken zonder dat zij daarvoor runes nodig hebben, die wezens zoals mensen en elfen wel gebruiken. Magie wordt niet door alle Mahjarrat evenveel gebruikt, maar elk van hen is bijna niet te stoppen, eens ze wat geoefend hebben met magie. Zo zijn sommigen als Enakhra in staat om anderen zo te betoveren dat die niet meer veroudert, maar zich ook niet meer kan bewegen. Dergelijke spreuken gebruiken ze om hun slachtoffer te folteren en te verhongeren, honderden of zelfs duizenden jaren lang. Ze kunnen er ook voor zorgen dat wonden niet genezen, pijn veroorzaken door middel van hun geest, de doden oproepen en zichzelf in een slaap brengen die, na verloop van tijd, zelfs de zwaarste verwondingen zal genezen. Ook kunnen ze zichzelf op korte tijd genezen, zodat ze tijdens gevechten zware verwondingen onmiddellijk kunnen tenietdoen. Sommigen kunnen de hemel verduisteren met bloed of wolken die dan gevaarlijke vormen aannemen. De sterkere Mahjarrat, zoals Zemouregal, zijn zelfs in staat om goddelijke energie te verbergen zodat het niet opgemerkt kan worden of langs de Dromenwereld te reizen. Anderen, zoals Zemouregal en Lucien, zijn dan weer bedreven in necromantie, waardoor ze in staat zijn om hele legers van ondode krijgers en trollen op te roepen om hen te helpen in gevechten. Ze zijn ook een paar van de oorspronkelijke gebruikers van de Ancient Magicks. Elke Mahjarrat heeft ook zijn eigen kenmerkende spreuk. Naast magie hebben sommige Mahjarrat ook andere krachten. Zo is Khazard bijvoorbeeld een vaardige melee vechter en Sliske controleert de Shadow Realm.

Sommige van de sterkere Mahjarrat zijn zelfs machtiger dan bepaalde goden die tot de lagere niveaus van het godendom behoren. Zo is Hazeel als hij pas terug tot leven gewekt is sterker dan halfgoden als Crondis en Apmeken en de Bandos Avatar, dat nochtans een groot deel van Bandos' goddelijke krachten bevatte. Deze drie voorbeelden behoren allemaal tot het laagste niveau, niveau 7.

De Mahjarrat lijken in staat te zijn om de aanwezigheid van andere Mahjarrat in hun wereld op te merken. Op die manier kunnen Mahjarrat bepalen of andere leden van hun soort nog in leven, dood of verzwakt zijn. In bepaalde situaties kunnen Mahjarrat volledig ontsnappen aan dit "bewustzijn", zodat ze niet meer opgemerkt kunnen worden door anderen. Kharshai en Jhallan zijn twee voorbeelden van Mahjarrat die hierin geslaagd waren in het verleden. Jhallans verdwijning was echter onopzettelijk, maar Kharshai slaagde er in door zijn eigen geheugen te wissen, zodat hij vergat dat hij een Mahjarrat was. Hierdoor kon hij dus ook niet meer zijn krachten gebruiken, wat twee gevolgen had: de andere Mahjarrat konden zijn aanwezigheid niet meer opmerken en zelf verouderde en verzwakte hij nauwelijks meer. Omdat hij zijn eigen kracht niet kende, was hij in staat om vele rituelen te missen en toch even sterk te blijven.

Ook fysiek zijn Mahjarrat erg sterk. Ze kunnen moeiteloos botten breken met hun blote handen en vele gewapende mensen verslaan. Hun essentie lijkt te bestaan uit de vier elementen smoke, shadow, blood en ice, aangezien zowel Azzanadra en Akthanakos gevangengenomen werden door hun essentie in vier diamanten te stoppen die deze elementen voorstelden.

De Mahjarrat waren ook een van de eerste gebruikers van het dragon equipment dat nu gebruikt wordt, maar Enakhra zegt dat zij het niet gecreëerd hebben. Aeryka, een fairy in Zanaris, beweert dat het gemaakt werd door de Necrosyrtes, een onbekend soort wezens, al wordt wel gespeculeerd dat het misschien om de Dragonkin gaat.

Mahjarrat kunnen ook van gedaante veranderen en kunnen de gedaante aannemen van alles wat ze maar willen, al zijn ze niet in staat om zich in een andere Mahjarrat te veranderen. Soms gebeurt het veranderen van gedaante per ongeluk, zoals dat Jhallan overkwam toen hij in een Muspah veranderde toen hij over dergelijke wezens aan het dromen was. Ze kunnen ook de gedaante van elkaar veranderen. Bovendien kunnen Mahjarrat zichzelf, en zowat alles en iedereen met hen, teleporteren naar bijna elke plek.

Uiterlijk[]

Zemouregal rejuvenated

Een Mahjarrat, net na een Ritueel

Mahjarrat zijn dan wel in staat om van gedaante te veranderen, maar toch hebben ze een natuurlijke vorm, dat op die van een mens lijkt, maar groter. Hun huid heeft een grijze kleur, is harder en heeft tekens en strepen. Na vele jaren verdwijnt hun huid echter, zodat ze een skeletachtig uiterlijk krijgen, maar ze krijgen het terug na het bijwonen van een Ritueel.

Sommigen hebben ook een uniek uiterlijk dat hen onderscheidt van anderen: zo heeft Hazeel als enige Mahjarrat horens. Ook hun kledij is verschillend en kan gebruikt worden om hen gemakkelijk te identificeren. Zo is Khazard bijvoorbeeld de enige Mahjarrat die een metalen harnas draagt.

Taal[]

Volgens Azzanadra hebben de Mahjarrat een eigen taal[3], maar door hun voortdurende omgang met andere wezens, spreken ze ook de gewone volkstaal van Gielinor. Zelfs onderling gebruiken ze deze algemene taal.

In de The Temple at Senntisten quest weigert Azzanadra de naam van de Frostenhorn uit te spreken in de taal van de Mahjarrat, aangezien dat volgens hem gevaarlijk kan zijn. Het is niet bekend op welke manier die naam gevaarlijk zou kunnen zijn. De naam van hun thuiswereld, Freneskae, is een van de enige woorden die bekend zijn uit hun taal. De uitspraak en spelling van de naam verschillen waarschijnlijk al erg van het oorspronkelijke woord: in plaats van Freneskae, worden ook variaties als Feneskrae, Freneskrae of Freneskæ gebruikt. Ook zijn de namen van de Mahjarrat waarschijnlijk een benadering van hun naam in hun oorspronkelijke taal.

Bekende Mahjarrat[]

Akthanakos[]

Akthanakos
Akthanakos

Akthanakos is een Zarosiaanse Mahjarrat met gemiddelde krachten. Hij draagt bruin-oranje kleren met een blauwe rand. Een van zijn meest gebruikte gedaanten is een mens met het hoofd van een kameel, waardoor hij soms ten onrechte aanzien wordt voor de Camel god.

Zijn eeuwige rivale, Enakhra, slaagde er duizenden jaren geleden in om Akthanakos te bevechten en te overwinnen in een een tempel die zij voor Zamorak gebouwd had in de Kharidian Desert. Na zijn nederlaag werd hij veranderd in een boneguard. In die gedaante zou hij tot het jaar 169 van de Fifth Age blijven, tot een avonturier hem eindelijk bevrijdde.

Nadien trok hij, samen met zijn rivale, naar het Noorden, om daar deel te nemen aan het 18de Ritueel. Hij koos de kant van de andere Zarosianen en tijdens de gevechten, die gebruikelijk zijn voor een Ritueel, streed hij tegen zijn rivale Enakhra. Toen Kharshai na het Ritueel plotseling weer opdook, arriveerde Akthanakos net na Enakhra bij hem om hem te overtuigen de kant van Zaros te kiezen. Kharshai weigerde echter om een kant te kiezen, waarop Akthanakos boos vertrok.

Akthanakos was ook betrokken bij de moord op Guthix. Samen met Azzanadra, Wahisietel, Nex en Char behoorde hij tot de groep Zarosianen die Guthix niet wouden doden, maar wouden overtuigen om Zaros te laten terugkeren. Uiteindelijk werden ze allemaal verraden door Sliske, die Guthix doodde.

Azzanadra[]

Azzanadra
Azzanadra

Azzanadra is de tweede sterkste Mahjarrat, die alleen overtroffen wordt door Zamorak (en Lucien, maar enkel als die twee elder artefacts in zijn bezit heeft). Hij volgt Zaros en is zijn god altijd trouw gebleven. Hij draagt paarse gewaden en heeft altijd een hoofddeksel op. Hij stond ooit bekend als de 'Kampioen van Zaros'. Na het verraad van Zamorak en de val van Zaros bleef Azzanadra tegen de troepen van Zamorak en Saradomin om te proberen om het rijk van Zaros te redden. In Senntisten probeerde hij tevergeefs om opnieuw in contact te komen met zijn meester en vocht ook mee in de Slag om Uzer. De troepen van Zamorak en Saradomin slaagden er niet in om hem te doden, omdat hij onsterfelijk bleek te zijn, zodat ze uiteindelijk opsloten in de Jaldraocht Pyramid en zijn ziel in vier diamanten. Hij zou opgesloten blijven tot het jaar 169 van de Fifth Age, wanneer hij door een avonturier bevrijd werd. Hij hadalle besef van tijd verloren, waardoor hij verbaasd hoorde dat de God Wars afgelopen waren en geschokt vaststelde dat hij zijn meester niet meer kon horen. Als dank voor de hulp bij zijn bevrijding leerde hij de avonturier hoe die de Ancient Magicks moest gebruiken.

Vervolgens nam hij de gedaante van een archeoloog aan, Dr. Nabanik genaamd, en trok hij naar de Digsite nabij Varrock. Hij verkreeg de toestemming om, met de hulp van dezelfde avonturier, een opgraving te beginnen en begon met de restauratie van de Senntisten Temple. Hij huurde een huurmoordenaar in om een oud Zarosiaans reliek uit de kerk op Entrana te stelen en liet de avonturier de frostenhorn en een barrows icon zoeken en terugbrengen. Met deze voorwerpen creëerde Azzanadra een poort tussen verschillende dimensies en slaagde er zo in om het contact met Zaros permanent te herstellen. Als beloning voor de hulp leerde Azzanadra de avonturier hoe hij de Ancient Curses moest gebruiken.

Hij woonde vervolgens het 18de Ritueel bij en tijdens de gevechten bond hij de strijd aan met Zemouregal. Hij had ook de avonturier opgedragen om rond de ritual marker verschillende magische bakens te plaatsen, die hij later gebruikte om de kracht van Zaros op te roepen om tegen Lucien, die steeds sterker en sterker werd, te gebruiken. Na de dood van Lucien teleporteerde Azzanadra geschrokken weg.

Op het einde van het jaar 169 van de Fifth Age was Azzanadra de aanvoerder van een groep Zarosianen tijdens de zoektocht naar Guthix. Hij had Char uit haar grot bevrijd en had Sliske naar de God Wars Dungeon gestuurd om hetzelfde met Nex te doen. Azzanadra, Wahistiel en Akthanakos waren overeengekomen om Guthix niet te doden, maar om met hem te onderhandelen en hem te overtuigen om Zaros te laten terugkeren. Char en Nex waren akkoord gegaan met dat plan, maar ze werden allemaal verraden door Sliske, die Guthix doodde met de staff of Armadyl. Toch was Azzanadra tevreden met het uiteindelijke resultaat. Op dit moment bereidt hij de terugkeer van Zaros voor.

Bilrach[]

Bilrach
Bilrach

Bilrach is een Zamorakiaanse Mahjarrat die wordt beschreven als het schoothondje van zijn god. Zemouregal beschrijft hem als een Mahjarrat met gemiddelde krachten, maar met een zwakke wil. Hij draagt donkergroene en bruine kleren en heeft twee kleine horentjes op zijn kin. Tijdens de God Wars bracht hij K'ril Tsutsaroth naar Gielinor om voor Zamorak te vechten. Wat hij verder deed in de God Wars is niet bekend.

In de loop van de Fourth Age begon Bilrach met het graven van de tunnels onder Daemonheim, in de hoop daar The Rift te vinden, een interdimensionele poort die Zamorak in staat zou stellen terug te keren naar Gielinor. Tijdens dat karwei schreef hij de Mysterious Chronicles die nu in de tunnels teruggevonden kunnen worden. Hij beschrijft hoe hij voelt dat de andere Mahjarrat op hem neerkijken en is bang dat hij het volgende offer zal worden. Om zijn macht te tonen, zou hij er voor zorgen dat Zamorak kon terugkeren via de Rift. Tijdens het graven van de tunnels kwam hij in andere, vreemde werelden terecht, waar hij wezens als behemoths, stalkers en Kal'Gerion demons vond en met zich mee terugbracht om zijn tunnels te bewaken.

Bilrach had ook de ritual marker met zich mee genomen naar Daemonheim, maar slechts in stukjes, waarvan het laatste bezorgd werd in het jaar 168 van de Fifth Age. Lucien en Zemouregal hadden dit echter al ontdekt net na het 17de Ritueel, 499 jaar eerder. Lucien had toen zijn dochter Moia de opdracht gegeven om Bilrach terug te vinden. Eveneens in het jaar 168 van de Fifth Age, 499 jaar nadat ze haar opdracht gekregen had, vond ze Bilrach terug in Daemonheim. Hij bracht haar vervolgens naar de Rift, nadat ze beiden ontdekt hadden dat de energie van de magische poorten een Mahjarrat kunnen verjongen zoals een Ritueel dat doet.

Een jaar later, in het jaar 169, kwam een van beiden om, al is niet bekend om wie het gaat.

Enakhra[]

Enakhra
Enakhra

Enakhra is de enige overlevende vrouwelijke Mahjarrat. Ze draagt rode gewaden en haar gezicht heeft na het Ritueel unieke roze strepen. Ze is een volgelinge van Zamorak.

In de loop van de Second Age vergezelde zij Zamorak en enkele anderen op een missie om Fremennik dorpen te gaan plunderen voor de Zaros, wanneer de groep toen de kracht van de auspah Char ontdekte. Char werd een volgeling van Zaros, Enakhra koos de kant van Zamorak en steunde hem bij zijn opstand tegen Zaros.

Ze heeft gevoelens voor Zamorak en bouwde een tempel voor hem in de Kharidian Desert, maar Zamorak merkte het niet op. Later nam ze haar rivaal Akthanakos in die tempel gevangen en hield hem daar tot hij in het jaar 169 door een avonturier bevrijd wordt. Vervolgens trokken zowel zij als haar rivaal naar het noorden om er deel te nemen aan het Ritueel. Op een bepaald moment ontmoette ze daar Zemouregal, die in zijn notities schrijft dat ze zijn aanbod on "voor meer leden van hun soort te zorgen" afsloeg omwille van haar gevoelens voor Zamorak.

Tijdens het 18de Ritueel eiste Enakhra fel dat haar rivaal Akthanakos geofferd moest worden, maar er werd niet naar haar geluisterd. In de daaropvolgende strijd vecht ze met haar rivaal. Wanneer Lucien door de Dragonkin gedood werd, teleporteerden zowel ze als Akthanakos bang weg. Kort na het Ritueel dook Kharshai opnieuw op en ze ging onmiddellijk naar hem om hem te overtuigen de kant van de Zamorakiaanse Mahjarrat te kiezen. Haar rivaal Akthanakos kwam net na haar aan om Kharshai te overtuigen Zaros te volgen, maar Kharshai stuurde hen allebei woedend weg en wenste neutraal te blijven. Kwaad vertrok Enakhra.

Nadat de verblijfplaats van Guthix ontdekt was op het einde van het jaar 169 van de Fifth Age, ging Enakhra er onmiddellijk heen met een groep tovenaars. Ze probeerde om langs een voorraadruimte door te breken om vervolgens Guthix zelf te doden en zo Zamorak te laten terugkeren, die dan samen met haar over Gielinor zou heersen. Haar aanval werd echter tegengehouden door de avonturier, Fiara en Valluta, zodat ze onverrichter zaken moest vertrekken.

Hazeel[]

Hazeel
Hazeel

Hazeel is een Zamorakiaanse Mahjarrat die door Zamorak zelf als een broer beschouwd wordt. Hij draagt gewaden met een groene, grijze en bruine kleur en heeft als enige Mahjarrat twee horens. Hij steunde Zamorak bij zijn opstand tegen Zaros en werd daarvoor ook beloond: hij kreeg de toestemming om het gebied dat nu bekend staat als Ardougne binnen te vallen en veroverde het hele gebied vrij snel. Op het einde van de God Wars werd Khazard geboren, maar zijn moedere Palkeera stierf vrij snel na zijn geboorte. Hazeel werd vanaf dan de mentor van Khazard, die het gebied ten zuiden dat van zijn meester veroverde.

Hazeel werd uiteindelijk verslagen aan het begin van de Fifth Age door een groep Saradoministen onder de leiding van een van de voorvaderen van Ceril Carnillean, die zich het huis van Hazeel toe-eigende. In de jaren zestig van de tweede eeuw van de Fifth Age werd de Cult of Hazeel gevormd, die Hazeel opnieuw tot leven wou wekken. In het jaar 169 van de Fifth Age werd het harnas van Carnillean gestolen, waarop die een avonturier inhuurde om het terug te halen. Die avonturier kon uiteindelijk ook kiezen om de Cult te helpen en Hazeel opnieuw tot leven wekken of om hem opgesloten te laten zitten. Als de avonturier de kant van de Cult koos, werd Hazeel opnieuw tot leven gewekt. Hij trok vervolgens naar het noorden en woonde daar het 18de Ritueel bij.

Jhallan[]

Jhallan
Jhallan

Jhallan is een Zarosiaanse Mahjarrat en is zowat de enige Mahjarrat die niets om macht geeft en een vreedzaam leven wilt leiden. Hij draagt donkergrijze gewaden en heeft een hoofdband met een smaragd in. Hij wordt beschouwd als een van de zwakste Mahjarrat. Volgens Zemouregal miste hij het 17de Ritueel, wat hem nog zwakker maakte. Dit kwam omdat hij zichzelf per ongeluk ingevroren had in de gedaante van een Muspah, een wezens uit de folklore van de Mahjarrat. Een avonturier vond hem uiteindelijk en bevrijdde hem, waarop hij zijn ware gedaante aannam. Hij was toen erg zwak en sprak met de avonturier over het Ritueel en hoe dat hem weer sterker zou maken.

Jhallan vroeg toen aan de avonturier om hem naar een plek te brengen waar niemand hem ooit zou vinden, die dicht genoeg bij de ritual marker was zodat hij zijn krachten zou terugkrijgen bij het volgende Ritueel. De avonturier bracht naar een plek net onder de marker, waar hij opnieuw ingevroren werd. Lucien ontdekte dit echter en haalde Jhallan tijdens het 18de Ritueel uit de grot. Vervolgens werd Jhallan uitgekozen als offer en uiteindelijk ook gedood.

Khazard[]

Khazard is de jongste Mahjarrat en werd geboren vlak voor het einde van de God Wars. Khazard is een volger van Zamorak. Hij is de enige Mahjarrat die geen gewaden draagt, maar draagt een donkergrijs metalen harnas, waarop het embleem van zijn leger, een schedel, op afgebeeld staat. Zijn moeder was Palkeera, maar die stierf kort na zijn geboorte. Khazard werd opgevoed door Hazeel een soortgenoot. Hij veroverde een groot gebied in zuidelijk Kandarin, in een regio die nu naar hem genoemd is.

Khazard is de generaal van een groot leger mensen en voert momenteel een oorlog tegen de gnomes. Hij heeft ook een hellhound als huisdier, die Bouncer heet, en waar hij veel om geeft. Zowel Khazard als zijn hellhound werden door een avonturier verslagen tijdens de redding van de Servile family. Vervolgens verscheen hij ten noorden van de agility log in de buurt van Sinclair Mansion, terwijl hij in de Shadow Realm rondwaarde. Vandaar stuurde hij verkenners om te weten te komen wat de andere Mahjarrat van plan waren voor het volgende Ritueel. Hij probeerde ook om de avonturier die hem verslagen had door de geest van Bouncer te laten doden, maar dat mislukte.

Net voordat het 18de Ritueel plaatsvond, viel Khazard samen met een aantal soldaten een groep aan die naar de Ritual Site aan het wandelen was, waartoe ook de avonturier behoorde. Een van de leden van die groep was Ali the Wise, maar Khazard onthulde dat diens ware identiteit Wahisietel was, een Zarosiaanse Mahjarrat aan wie Khazard een grondige hekel heeft. Een gevecht volgde, maar Khazard werd verslagen. Hij teleporteerde weg, genas zich en keerde even later opnieuw terug om deel te nemen aan het Ritueel. Hij is de enige Mahjarrat die ook na het Ritueel het uiterlijk van een skelet heeft, omdat dat volgens hem een betere manier is om vriend en vijand schrik aan te jagen.

Kharshai[]

Kharshai
Kharshai

Kharshai is een neutrale Mahjarrat en over het algemeen vriendelijk tegen mensen, terwijl de meeste anderen van zijn soort een minachting hebben voor mensen en andere 'zwakkere' soorten. Azzanadra zei dat hij waarschijnlijk gevangengenomen was. Zemouregal beschrijft hem als een Mahjarrat met "gemiddelde krachten die zich uit problemen hield door mee te gaan met de meerderheid". Ergens voor het 17de Ritueel verdween hij. Kharshai is geen volgeling van Zamorak noch van Zaros en beweert dat neutraliteit de beste manier is voor een Mahjarrat om te leven.

Voordat hij verdween, experimenteerde Kharshai met een mineraal dat bane genoemd werd en creëerde Balmung uit dit materiaal. Hij wou het uitproberen op dagannoth, maar tijdens zijn reis naar Waterbirth Island werd hij aangevallen door een huurmoordenaar wiens identiteit hij vergeten is. Zijn schip werd vernietigd en de moordenaar zorgde voor het symbool van Zamorak op zijn borstkas. Hij wiste ook zijn eigen geheugen, zowel om er voor te zorgen dat de andere Mahjarrat hem niet meer konden vinden als om zijn krachten te behouden: aangezien hij zijn eigen krachten niet meer kende, werd hij ook niet meer zwakker. Daardoor heeft hij, ondanks het feit dat hij twee Rituelen miste, het mensachtige aangezicht van een pas verjongde Mahjarrat in plaats van het skeletachtige uiterlijk van een verzwakte. Kharshai nam de gedaante van een mens aan en werd op zee gevonden door Brundt the Chieftain. Hij wist niet meer wat er net gebeurd was en kon nog enkel zijn naam mompelen, 'Kharshai', wat de Fremennik interpreteerden als 'Koschei'.

Koschei werd verzorgd, werd een volwaardig lid van de Fremennik en stond vanaf dan bekend als Koschei the Deathless. Tijdens de Slag om Relekka vocht Koschei dapper mee en nam het op een gegeven moment alleen op tegen de drie Dagannoth Kings.

In het jaar 169 van de Fifth Age begon Koschei zich zorgen te maken om een boom en vroeg een avonturier om hem om te hakken. De avonturier helpt hem verder en zorgt ervoor dat Koschei zijn geheugen terugkrijgt. Onmiddellijk daarna verschijnen Akthanakos en Enakhra, die elk Kharshai wouden overtuigen om de kant van hun god te kiezen. Kharshai weigerde en stuurde hen kwaad weg. Hij bleef in Rellekka, waar hij zich ook op dit moment bevindt.

Lamistard[]

Lamistard's Tunnels

Lamistard's Tunnels.

Lamistard was een Mahjarrat die was opgeofferd tijdens het 16de Ritueel. Lamistard probeerde om via een tunnel onder het ritual marker te komen, maar kwam per ongeluk in de kelder van Zemouregals noordelijke basis terecht. Zemouregal vond hem en nam hem gevangen tot het volgende ritueel. Hij stelde voor om hem op te offeren en de meerderheid van de Mahjarrat ging akkoord. Volgens Zemouregal was Lamistard een volger van Zamorak, maar dit beschermde hem niet tegen zijn soortgenoten.

Lucien[]

Lucien
Lucien

Lucien is een Zamorakiaanse Mahjarrat die zelf een god wilt worden en daarvoor op zoek is naar verschillende elder artefacts. Hij is de neef van Zemouregal. Hij draagt rode en grijze gewaden en lijkt ook een kleine smaragd in zijn voorhoofd te hebben. Hij steunde Zamoraks opstand tegen Zaros, maar hielp niet toen Zamorak zijn meester aanviel. In de loop van de Fifth Age viel hij samen met Solus Dellagar Varrock aan, maar zijn aanval werd afgeslagen. Vanaf dan zette hij zijn zinnen op de staff of Armadyl, die hij uiteindelijk in het jaar 169 van de Fifth Age ook in handen krijgt met de hulp van Movario of een avonturier.

Daarna droeg hij Movario op om op zoek te gaan naar de legendarische Stone of Jas, terwijl hij zelf een heel netwerk van spionnen, huurlingen en moordenaars op poten zette. Hij probeerde om de leiders van een aantal organisatie die hem tegenwerkten, te laten vermoorden, zoals Crux Eqal en Thaerisk Cemphier, maar die moordpogingen werden verijdeld door de avonturier. Er werd een bondgenootschap gevormd tussen Crux Eqal, Temple Knights en de Guardians of Armadyl, die de acht sterkste helden op Lucien af stuurden. Lucien riep in de Wilderness, nabij zijn kamp, een ondood leger op en werd meteen aangevallen. De staff of Armadyl vergrootte zijn krachten zodanig dat hij de meeste helden zonder problemen kon doden, waaronder de legendarische Hazelmere. Vervolgens werd de avonturier achter Movario aan gestuurd om te verhinderen dat die de Stone of Jas zou vinden. Dit lukte en de avonturier vond als eerste de Stone, maar toen teleporteerde Lucien naar de Ancient Guthix Temple en stal hij de Stone. Toen maakte hij ook zijn plan bekend om zelf god te worden en Zamorak te onttronen. Lucien had ook zijn neef Zemouregal aangeboden om bondgenoten te worden. Eerst was Zemouregal tegen dit idee, maar toen hij merkte dat Luciens krachten erg groot geworden waren, besloot hij om toch in te gaan op het voorstel.

Later in het jaar 169 van de Fifth Age werd het 18de Ritueel gehouden. Tijdens de gevechten riep Lucien vele gevaarlijke monsters op om zijn tegenstanders te verslaan, terwijl hij zelf met Wahisietel vocht. Hij negeerde de voorstellen van de andere Mahjarrat over wie het offer zou moeten zijn en vond dat hij zelf de enige was die het recht had daarover te beslissen, aangezien hij de sterkste was. Zemouregal kwam echter in de problemen toen hij door Azzanadra en Arrav aangevallen werd en vroeg zijn neef om hulp, maar Lucien negeerde hem. Dit zorgde ervoor dat Zemouregal de andere Mahjarrat opriep om allemaal Lucien aan te vallen in plaats van hun gebruikelijke tegenstander. Lucien was echter sterk genoeg om de aanvallen van de andere Mahjarrat te doorstaan en toverde Jhallan tevoorschijn, die hij vervolgens offerde. Nadien gebruikte Azzanadra de kracht van Zaros om Lucien ernstig te verwonden, wat hem zo woedend maakte dat hij de Stone of Jas opnieuw tevoorschijn toverde. Op dat moment verschenen de Dragonkin, die gekomen waren om hem, de 'false user', te doden. Lucien viel de Dragonkin aan en kreeg de overhand in het gevecht tot hij door Sakirth neergeslagen werd en vervolgens ook werd gedood.

Mizzarch[]

Mizzarch was opgeofferd tijdens het 15de ritueel. Volgens Zemouregal was Mizzarch zwak en had hij geen bondgenoten.

Moia[]

Moia
Moia

Moia is Luciens dochter. Na het 17de Ritueel kreeg ze van haar vader de opdracht om Bilrach te zoeken in Daemonheim. Ze is slechts voor de helft een Mahjarrat, aangezien haar moeder een mens was, maar ze heeft een langere levensduur van mensen en kan het geheugen van andere mensen lezen, wissen en stelen. Ook kan ze zich erg goed vermommen en kan ze korte afstanden teleporteren zoals ze maar wilt. Na een zoektocht van 499 jaar vond ze Bilrach in het jaar 168 van de Fifth Age. Ze ging samen met hem naar the Rift, nadat ze ontdekt had dat de energie van de magische poorten haar leven verlengde.

Een jaar later, in het jaar 169, kwam een van beiden om, al is niet bekend om wie het gaat.

Palkeera[]

Palkeera is de gestorven moeder van de Mahjarrat Khazard. Ze werd vernoemd in het tweede deel van Zemouregals notities. Het is niet geweten op welke manier ze om het leven kwam.

Ralvash[]

Ralvash werd opgeofferd tijdens het 17de Ritueel. Zemouregal beschrijft hem als een Mahjarrat met gemiddelde krachten, die vrij lelijk was omdat zijn oogkassen te dicht bij elkaar stonden.

Sliske[]

Sliske
Sliske

Sliske is een sterke en manipulatieve Zarosiaanse Mahjarrat en de zelfverklaarde heerser van de Shadow Realm. Hij is een trouwe volgeling van Zaros, maar hij zal nooit iets ondernemen dat hem zelfs niet oplevert. Men heeft hem nog nooit zelf zien vechten, aangezien hij telkens een verzameling ondode wezens voor hem laat vechten. Hij wordt beschreven door Azzanadra als een "slangentong", wat verwijst naar zijn talent om anderen te manipuleren.

Tijdens de God Wars, meer bepaald tijdens het gevecht om de godsword, misleidde Sliske een aantal volgelingen van Saradomin en bekeerde hen tot het geloof van Guthix door zich voor te doen als een druïde. Hij leerde hen een ritueel aan waarvan ze dachten dat het Guthix zou ontwaken, maar in werkelijkheid zorgde het ervoor dat de gevangenis van de Zarosiaanse generaal Nex en haar leger in de God Wars Dungeon geopend werd. Later verscheen Sliske voor de zes aanvoerders van de Morytania Campagne die Morytania moest bevrijden van de overheersing van Drakan en de vampyres. Hij gaf hen krachten, waardoor de campagne snel vorderde, maar toen de hoofdstad van Morytania bereikt werd, nam Sliske hun krachten weer af en eist hij de Barrows brothers op als zijn ondode dienaars.

In de loop van de Fifth Age begon hij de avonturier die al dikwijls vermeld werd, te volgen, in de hoop hem toe te voegen als nieuwe dienaar. Tijdens het 18de Ritueel ontmoette hij de avonturier voor het eerst persoonlijk. Hij bracht zijn ondode dienaren mee en liet hen tegen de Zamorakiaanse Mahjarrat, vooral Lucien en Zemouregal, vechten. Nadat Jhallan geofferd werd en de Dragonkin Lucien gedood hadden, bleef Sliske achter, in de hoop de avonturier aan zijn collectie te kunnen toevoegen. Hij vuurde een spreuk af op de avonturier, maar Akrisae Kolluym, een priester, springt voor de avonturier en wordt in zijn plaats geraakt. Sliske had een nieuwe dienaar, maar hij had wel zijn eigenlijke doelwit gemist. Vervolgens ging hij achter de Dragonkin aan en kreeg hij op onbekende wijze het onderste deel van de staff of Armadyl, dat gebruikt werd om Lucien te doden, in handen.

Opnieuw behaalde Sliske het meeste winst tijdens de moord op Guthix, net zoals hij dat wou. Hij legde de situatie uit aan de avonturier toen die in Guthix's Cave aankwam en gaf hem de raad om te doen alsof hij aan de kant van de Guthixianen stond, maar in werkelijkheid de Zarosianen te helpen. De Zarosianen wouden Guthix overtuigen om Zaros te laten terugkeren, in plaats van Guthix te doden, zoals de volgelingen van de andere goden dat wouden. Toen die volgelingen van andere goden arriveerden, vertrok Sliske opnieuw en ging hij naar Azzanadra en de anderen om de laatste voorbereidingen te treffen. Hij bevrijdde Nex voor een tweede keer uit haar gevangenis en ging schijnbaar nog altijd akkoord met het plan van de andere Mahjarrat. Toen de Zarosianen in de tempel aankwamen, was Sliske niet bij hen. In plaats daarvan brak hij heimelijk in de kamer van Guthix en voor de ogen van de avonturier vermoordde hij hem met behulp van de staff of Armadyl. Daarna teleporteerde hij opnieuw weg.

Wahisietel[]

Wahisietel
Wahisietel

Wahisietel is een vriendelijke en verstandige Zarosiaanse Mahjarrat die een soort rivaliteit heeft met Khazard. Hij draagt gewaden die een bruine, groene en donkergele kleur hebben en draagt ook een dikke blauwe sjaal op zijn schouders.

In de loop van de Fifth Age vermomde hij zichzelf als de geleerde "Ali the Wise" en ging hij in Nardah wonen. Met de hulp van een avonturier verzamelde hij informatie over de plannen van de andere Mahjarrat. Toen Azzanadra uit de Jaldraocht piramide bevrijd was, hielp Wahisietel hem met de restauratie van de Senntisten Temple. Hij hielp ook bij het stelen van Arravs hart uit het fort van Zemouregal om diens vloek over Arrav te breken.

Bij het 18de Ritueel ging hij samen met een aantal soldaten van het bondgenootschap van Temple Knight, Crux Eqal en Guardians of Armadyl, waaronder de avonturier, naar de Ritual Site, maar werd daar door Khazard tegengehouden, die Wahisietels ware identiteit kenbaar maakte voor zijn bondgenoten. Wahisietel vocht samen met zijn bondgenoten tegen Khazard en zijn soldaten en won. Later bond hij de strijd aan met Lucien en vocht met hem tijdens het hele Ritueel, ook al was hij een stuk minder sterk dan zijn tegenstander. De hele tijd drong hij erop aan om Lucien te offeren, omwille van de dreiging die hij vormde. Na het Ritueel en de dood van Lucien ging hij terug naar Nardah.

Later in het jaar 169 was Wahisietel ook betrokken bij de moord op Guthix. Hij, Azzanadra en Akthanakos vormden het plan om Guthix niet te doden, maar om hem te overtuigen om Zaros te laten terugkeren. Ze wisten Nex en Char te overtuigen om hen te steunen, terwijl Sliske maar deed alsof. Sliske zou hen uiteindelijk allemaal verraden door Guthix met de staff of Armadyl te doden.

Zamorak[]

Zamorak chathead
Zamorak

Zamorak was de sterkste van alle Mahjarrat toen ze op Gielinor aankwamen. Net als de anderen trad hij in dienst bij Zaros en al snel werd hij diens sterkste krijger. Hij kreeg de bijnaam 'de gesel' en werd generaal in Zaros' leger, maar Zamorak was daar niet tevreden mee. Op een bepaald moment begon hij een opstand te plannen tegen zijn meester. Hij begon door Perjours dagboek te stelen tijdens een missie naar het gebied van de Fremennik. Hij kopieerde het boek, gaf het valse boek aan Perjour en hield het echte, dat Perjours gedachten rechtstreeks doorgaf aan Zaros, waardoor Zamoraks plan verborgen bleef. Hij kreeg later ook eerder toevallig de staff of Armadyl in handen en trok toen met verschillende van zijn medestanders, waaronder Hazeel, Zemouregal en Enakhra, naar Zaros' fort en viel hem daar aan. Na een duel werd Zaros verslagen en kreeg Zamorak een deel van Zaros' krachten. Hij werd daardoor de sterkste sterveling die Gielinor ooit gekend heeft, wat er voor zorgde dat hij verbannen werd door de andere goden. Zaros verliet zijn lichaam, bleef zo in leven en vluchtte naar een andere wereld. Zamorak keerde kort na zijn verbanning terug en was met behulp van de Stone of Jas een volwaardige god geworden. Hij stond inmiddels aan het hoofd van een leger dat groot genoeg was om heel Gielinor te veroveren en verklaarde de oorlog aan alle andere goden, waardoor de God Wars op Gielinor begonnen.

Zamoraks betrokkenheid in de oorlog was groot, maar zijn meest opvallende daad vond plaats net voor het einde van de oorlog. Met behulp van de Stone of Jas vuurde hij een extreem krachtige spreuk af op Forinthry om de laatste sporen van het Zarosiaanse rijk definitief te vernietigen. De vernietiging was zo grootschalig dat de Anima Mundi het letterlijk uitschreeuwde van de pijn, wat Guthix deed ontwaken na een slaap van duizenden jaren. Toen hij zag welke schade de oorlog Gielinor had toegebracht, stootte Guthix een enorm zwaard in de wilderness die Zamorak gecreëerd had, en legde hij zijn Edicts op, die de goden verbanden van de wereld en verhinderden om terug te keren. Ook Zamorak werd verbannen.

Tot het jaar 168 van de Fifth Age probeerde Bilrach om een manier te zoeken om Zamorak te laten terugkeren via "The Rift", zonder dat de Edicts hem daarbij zouden hinderen. Die Rift bevindt zich op de bodem van Daemonheim en verzwakt alle interdimensionele barrières. Uiteindelijk werd hij daarbij geholpen door Moia. Een van hen kwam echter om een jaar later, maar het is niet bekend om wie het precies gaat. Ook de Mourner Death Guard en de Iorewerth Clan, met de hulp van King Lathas probeerden om een 'dark lord' terug te brengen via het death altar. De Mourners konden echter niet verdergaan met deze taak toen de verdedigingsmechanismen van de Temple of Light gereactiveerd werden in 169 van de Fifth Age.

Op het einde van het jaar 169 werd de verblijfplaats van Guthix teruggevonden. Onmiddellijk gingen Zemouregal, Enakhra en K'ril Tsutsaroth eer heen, elk met hun eigen soldaten, om te proberen Guthix te doden, zo de Edicts te vernietigen en Zamorak te laten terugkeren. Ze faalden echter allemaal en werden verslagen door de Guthixianen. Uiteindelijk werd Guthix gedood door Sliske, zodat Zamorak nu opnieuw kan terugkeren naar Gielinor.

Zemouregal[]

Zemouregal
Zemouregal

Zemouregal is een sterke Zamorakiaanse Mahjarrat, tevens Luciens neef en een zeer sterk necromancer. Hij draagt donkerblauwe en grijze gewaden. Tijdens gevechten gebruikt hij magie, maar vaker nog roept hij ondode soldaten op die hij voor zich laat vechten en geneest met behulp van magische poorten. Hij was een van de medestanders van Zamorak tijdens diens opstand tegen Zaros en kreeg als beloning voor zijn trouw een fort nabij de Ritual Site. In de loop van de Fourth Age benaderde hij de held Arrav in de Land of Dreams en probeerde om zijn beroemde en machtige schild te stelen. Hij viel daarna Varrock aan met een leger van ondoden. Hij overwon bijna, maar werd uiteindelijk gestopt door Arrav, die, door de stad te redden, zichzelf opofferde. Zemouregal doodde hem en vluchtte met zijn lichaam om hem terug tot leven te gebruiken en hem te gebruiken als aanvoerder voor zijn leger. In het jaar 169 van de Fifth Age waagde Zemouregal een laatste aanval op Varrock alvorens het ritueel bij te wonen. Twee verkenners van de stad zagen hem in Chaos Temple Dungeon|zijn basis onder de Wildernes]], samen met Arrav en zijn rechterhand Sharathteerk. Het drietal viel daarna snel het paleis van Varrock met armoured zombies, maar werden gestopt met behulp van het schild van Arrav. Zemouregal trok samen met Sharathteerk en Arrav terug naar zijn fort in het noorden om zich daar voor te bereiden op het komende Ritueel.

Later in 169 stal een avonturier, op het bevel van Wahisietel, het hart van Arrav, waarmee Zemouregal de held vervloekt had en onder controle hield. Ook drong de avonturier Zemouregals fort binnen om daar het obsidiaan kristal te breken waarmee de vloek in stand gehouden werd. Zemouregal woonde vervolgens het 18de Ritueel bij en vocht daar met Azzanadra. Hij probeerde ook om Lucien te overtuigen om een Zarosiaanse Mahjarrat uit te kiezen als offer. Toen Arrav, die door Zemouregal naar de Ritual Site was gebracht om voor hem te vechten, vlak bij zijn eigen hart kwam dat daar door de avonturier was geplaatst, brak Zemouregals controle over de held. Arrav viel zijn voormalige meester aan en Zemouregal kwam in de problemen doordat zowel Azzanadra als Arrav hem aanvielen. Hij vroeg zijn neef, Lucien, om hulp, maar die negeerde hem. Daarop overtuigde Zemouregal elke Mahjarrat om hun onderlinge gevechten te staken en allemaal Lucien aan te vallen. Nadat Lucien door de Dragonkin gedood werd, ging Zemouregal terug naar zijn fort, blij dat Lucien verslagen was.

Op het einde van het jaar 169 werd de verblijfplaats van Guthix ontdekt. Het openen van die plek deed een alarmsysteem afgaan, wat door de dark wizards van Varrocks stone circle opgemerkt werd. Ze brachten onmiddellijk Zemouregal op de hoogte, die daarop een plan bedacht en naar de grot trok met een leger ondoden. Daar brak hij binnen langs een van de opslagruimten naast de hoofdruimte, maar hij wordt verslagen door de avonturier en Cres en zijn automatons. Boos ging hij daarna terug naar zijn fort.

Quests[]

Mahjarrat concept art

Mahjarrat gezicht concept art.

Zie ook[]

Verwijzingen[]

  1. http://www.runescape.com/kbase/guid/postbag9 "Postbag from the Hedge 9," Officiële RuneScape Website.
  2. http://www.runescape.com/kbase/guid/postbag9 "Postbag from the Hedge 9," Officiële RuneScape Website.
  3. http://www.runescape.com/kbase/guid/postbag_38 "Postbag 38"

Bronnen[]

King Arthur
De inhoud van deze pagina is deels gebaseerd op de inhoud van de Mahjarrat pagina van de Engelse RuneScape wiki. De auteurs van het oorspronkelijke artikel staan hier vermeld. De inhoud van de Engelse en de Nederlandse RuneScape Wiki valt onder de Creative Commons Attribution-Share Alike License 3.0 licentie.


Advertisement